Nefin bildiriyor: Hava Durumu

Bu sabah evden çıktığımda hava çok soğuktu.
Hatta, az sonra onun da evden çıkacağını bildiğim Tuğrulsevim'i de arayıp hemen, dedim ki "Hayatım bugün hava çok soğuk".
Bunu kendi kafamda ve sözel olarak tanımladıktan sonra da bütün gün üşüdüm. Makul de giyinmiştim doğrusu. (Yani bence sürekli üşümeme pek gerek yoktu çokafedersiğiz). Toplantım filan da olmadığı için bütün gün ofiste, kapalı alandaydım. Buna da rağmen gözüm doymazcasına üşüyordum.
Gel zaman git zaman, bana ayrılan sürenin sonuna geldim neyseki ve kapalı alandan çıktım. Özdenle sahilde oturup tost yedik. (Çok acıkmışız söylemesi ayıpsa). Hala üşüyordum.
Üşüme fikri beynimi ele geçirmiş olsa gerekti, çünkü etrafta benim kadar üşüyen kimse yok gibiydi.
Eve doğru gelirken, insanları daha çok gözlemledim ve üşüyenler, üşümeyenler derken..Şehr-i İstanbul'umda çok fazla insan olduğunu gördüm.
O an fark ettim işte!

Onca insan tüm gün dışarlarda, içerlerde bir yerlerde bir şekilde yaşıyor. Yaşıyoruz. Sürekli nefes alıp veriyoruz ve nefes verirken karbondioksitimizi de havaya karıştırdığımızdan, hava durumu değişmeye başlıyor! Evet bu böyle.
Neden sabahları hava daha soğuk olur? Güneşle filan ilgisi yok bunun. Soğuktur, çünkü herkes kapalı alanlardadır (olmayanlar:Kalbim sizinle).
Dolayısıyla havada "yaşanmışlık" yok. Nefes veren yok. Terleyip kokusunu havaya karıştıran, tuvalete gidip koku bırakan az. Sabaha kadar pek yürünmediği için yollar da soğuk, kinetik enerjiden mahrum kalıyorlar. İşte bu yüzden akşama doğru, sabah erken saate göre daha sıcak oluyor hava.
Herkes yaşadığı için oluyor bu.
Her şeyin başı insan.

hmm..