"Ben kendimi dinleye dinleye böyle oldum. Kendimde bu kadar dinleyecek ne vardı, şeytanın talimatı ile mi böyle hafız kesilip gece gündüz kulağıma üfledim, sonra duyduklarımla, belki uydurduklarımla sağır, dilsiz ve taş kesildim, bilmiyorum. Dedim ya buraya nasıl gelindiği belli, ama dönüş yolu artık bana hem her tür aşinalıktan uzak, hem tarifsizce yorgun ve kırgınım, hem bilmediğim, ifşası yasak bir hastalığı senelerdir çekmeye o kadar alışmışım ki yaşamak aslen nerelidir, nasıldır, kimlerle geçinir bilmiyorum. Herhalde ona aldırmayanlarla ya da, neyse. İnsan iyi olmaktan umudu keserse iyiymiş gibi yapabilir herhalde diye düşünüyorum."
Şule Gürbüz, Zamanın Farkında, s.31,32
Şule Gürbüz, Zamanın Farkında, s.31,32
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder