Bu aralar bu belgesel yüzünden başka bir şey izleyemez oldum:
http://animal.discovery.com/tv-shows/too-cute-kittens
Animal Planet'ta yayınlanan bebek hayvanlar belgeseli. "Too cute" adlı belgeselin Türkçe çevirisini de takdir ettim doğrusu "Ay çok tatlı!"
Bir de "My cat from hell" var ki, evinde kedi hayvanı yaşayan herkesin izlemesi gerektiğini düşündüğüm bir belgesel. Jackson Galaxy adında bir kedi davranışları uzmanının, sorunlu kedi davranışlarını nasıl düzelttiğini anlatan/izleten bir belgesel.
Ben de bunca belgesel arasında kendi kedilerimin ilk hallerini, davranışlarındaki değişiklikleri, şu anki ilişkilerini düşündüm biraz. Bebek kedilerken, Niko, Çapçap'i her fırsatta iteleyip kakalıyor, onun yemeklerini de kendisi yemeğe çalışıyordu.
Çapçap terlik içinde kendini güvende hissetmeye çalışırken, Niko... Ee... Evet. Aşağıdaki fotoğrafta göreceğiniz gibi, bir tür deli silüet olarak takılıyordu.
Hayatımızı birlikte geçireceğimizi düşündüğümde bu duruma çok üzülüyordum, çünkü kedilerimin ilişkisinden kaynaklanan bu çatışma ev huzurumuzu da kaçırıyordu. Veterinere danıştığımda bana birkaç tüyo verdi ve bunlar işe yaradı. (Bu tüyoların alasını Jackson Galaxy bizzat yaşayarak veriyor.)
En önemli noktanın, kedilerin kendilerine alan belirlemesi ve dolayısıyla favori kişilerini seçmeleri olduğunu bir süre sonra anladım. Kedilerim arasındaki bu hırçın alan mücadelesini, her ikisine de eşit derecede sevgi ve ilgi göstererek, aynı ortamda yemek yemelerini sağlayarak yapmıştım. Keşke o zamanlar Jackson Galaxy olsaymış da çok hızlı bir şekilde bu sorunu çözebilseymişim diyorum belgeseli izledikçe.
Zamanla, uyguladığım teknikler iyiden iyiye işe yaramaya başladı. İlk olarak, aynı ortamda kavga etmeden durmayı başardılar. Daha sonra aynı alanda; kanepe, yatak, halı gibi. Sonraları ise yan yana, barışık bir şekilde kendi tabaklarından yemek yemeyi başardılar. Evde hayvanlarla yaşayan insanlar bu konunun neden bu kadar önemli olduğunu anlayacaktır. İnsan benzeri canlılar, yalnızca form ve özellikleri biraz farklı. Dolayısıyla hassas bir iletişim gerektiriyor. Bu vesileyle "My cat from hell"i kedilerle yaşayan sevdiceklere öneriyorum. "Too cute"u ise doğal antidepresan olarak destekliyorum, yayalım, herkes izlesin istiyorum.
Neredeyse üçüncü yaşlarına gelmiş benimkilerin şu anki hali ise böyle:)
NOT: Yazıyı okurken dinlemek tavsiyedir - Feist, Gatekeeper
http://animal.discovery.com/tv-shows/too-cute-kittens
Animal Planet'ta yayınlanan bebek hayvanlar belgeseli. "Too cute" adlı belgeselin Türkçe çevirisini de takdir ettim doğrusu "Ay çok tatlı!"
Bir de "My cat from hell" var ki, evinde kedi hayvanı yaşayan herkesin izlemesi gerektiğini düşündüğüm bir belgesel. Jackson Galaxy adında bir kedi davranışları uzmanının, sorunlu kedi davranışlarını nasıl düzelttiğini anlatan/izleten bir belgesel.
Ben de bunca belgesel arasında kendi kedilerimin ilk hallerini, davranışlarındaki değişiklikleri, şu anki ilişkilerini düşündüm biraz. Bebek kedilerken, Niko, Çapçap'i her fırsatta iteleyip kakalıyor, onun yemeklerini de kendisi yemeğe çalışıyordu.
Çapçap terlik içinde kendini güvende hissetmeye çalışırken, Niko... Ee... Evet. Aşağıdaki fotoğrafta göreceğiniz gibi, bir tür deli silüet olarak takılıyordu.
En önemli noktanın, kedilerin kendilerine alan belirlemesi ve dolayısıyla favori kişilerini seçmeleri olduğunu bir süre sonra anladım. Kedilerim arasındaki bu hırçın alan mücadelesini, her ikisine de eşit derecede sevgi ve ilgi göstererek, aynı ortamda yemek yemelerini sağlayarak yapmıştım. Keşke o zamanlar Jackson Galaxy olsaymış da çok hızlı bir şekilde bu sorunu çözebilseymişim diyorum belgeseli izledikçe.
Zamanla, uyguladığım teknikler iyiden iyiye işe yaramaya başladı. İlk olarak, aynı ortamda kavga etmeden durmayı başardılar. Daha sonra aynı alanda; kanepe, yatak, halı gibi. Sonraları ise yan yana, barışık bir şekilde kendi tabaklarından yemek yemeyi başardılar. Evde hayvanlarla yaşayan insanlar bu konunun neden bu kadar önemli olduğunu anlayacaktır. İnsan benzeri canlılar, yalnızca form ve özellikleri biraz farklı. Dolayısıyla hassas bir iletişim gerektiriyor. Bu vesileyle "My cat from hell"i kedilerle yaşayan sevdiceklere öneriyorum. "Too cute"u ise doğal antidepresan olarak destekliyorum, yayalım, herkes izlesin istiyorum.
Neredeyse üçüncü yaşlarına gelmiş benimkilerin şu anki hali ise böyle:)
NOT: Yazıyı okurken dinlemek tavsiyedir - Feist, Gatekeeper
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder