17 Ara 2011

Merhaba Eleanor Rigby

Hepimizin arasında bir adım mesafe. Uygun adım marş. Yaşayıp gidiyoruz, bulunduğumuz yerden devam...
Yan yana, uzak uzağa.

Önce "Farkında bile değilsiniz!" diye haykırıyordum. Hep. "Üzülmüyorsunuz bile!" diye kızıyordum sonra. Ondan sonra gelendir ki; ben üzülünce de bir şey değişmiyor, daha ileri gitmiyor işte. Benden bir ileridekiler, eylemdeler, onlar bana kızıyorlar şimdi "sadece" üzülmekle kalıyorum diye. Ben yine diğerlerine, "üzülmüyorsunuz bile!". Kızıyorum...
Hey sen! Dön başa! Uygun adım marş...

Ne çok kızgınlık. Şu kısa zamana sığışmış hayatlarımızda. Yan yana...
Günün sonunda al sana üzülesin diye bir şey daha. Merhaba.

 

Hiç yorum yok: