EMEL (ağlayarak): Bir kahraman gibi davranmanı istediğimi anlamıyor musun? Beni alıp uzaklara götürmeni istiyorum Coşkun. İstiyorum ki bizim başımıza gelenler dünyada şimdiye kadar kimsenin başına gelmemiş olsun. Senden, bu dünyayı sarsan hareketler beklediğimi, bilmem nasıl anlatsam? (Coşkun bardağına içki koyar.) Şu anda yaşadığımızın da bir oyun olduğunu düşünemez misin? Yazmaya cesaret edemeyeceğin kadar büyük ve müthiş bir oyunun kahramanı olabilirsin istersen. Düşün ki herkesin eline böyle bir fırsat geçmez.
COŞKUN (içini çeker): Şimdi müthiş oyunlarda insanların çaresizliği daha önemli yer tutuyor. (Bardağı dudaklarına götürür.) Kendimi yavaş yavaş öldürmeme izin verir misiniz?
EMEL: Merak etme, senin gibi korkaklara hiçbir şey olmaz.
COŞKUN: Bunu daha önce söylemiştin. (İçer.) Yeni oyunlarda korkaklar da önemli yer tutuyor. Belki bir gün...
Oğuz Atay
Oyunlarla Yaşayanlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder